با سلام  ،

گاهی  لازم است که خودما ن  وهمکارانمان و امکانات مدرسه را از دید گاه دانش آموزان وبعضا والدین آنها

ارزیابی کنیم . چرا که دانش آموزان با  آن صداقت و یکرنگی و محبتی که  نسبت به اولیا ء مدرسه دارند و سعی می کنند همیشه آن را نمایان سازند . به نظر من می توانند بهترین ارزیاب باشند .

آن چه را که آنها بیان می کنند عین واقعیت وصداقت است ، بی ریا و بدون هیچ جانبداری می توانند آنچه را که احساس می کنند بیان کنند . آنها نگران این نیستند که اگر حرفی بزنند ممکن است مورد مواخذه قرار گیرند ویا نمره ارزشیابی آنها کم یا زیاد شود و یا دید مدیر و سایرین نسبت به آنها تغییر پیدا کند و در واقع بدون هیچ نگرانی  به انجام این عمل پرداخته و مدیر ومعلمین و امکانات موجود  خود را ارزیابی می کنند . البته در این موارد تفاوتهای فردی دانش آموزان ومیزان هوش آنها در نظر گرفته می شود و همچنین خانواده آنها نیز

ازقبل شناخته می شوند ، چراکه نظر خانواده هم در این امر دخیل است . در سال گذشته 85-86  این کار راانجام دادم .در یک برگه نوشتم« از مدیر خود چه انتظاراتی دارید ؟ »  « اگر به جای مدیر خود بودید چه می کردید ؟ » و تقریبا به همه دانش آموزان برگه را جهت ارزیابی خودم دادم .

 دانش آموزان خوب استقبال کردند و همه برایم نوشتند .

بعد از خواندن مطالب هم خیلی چیز یاد گرفتم و هم متوجه مواردی شدم که شاید تا آن موقع متوجه نبودم . به هر حال آن سال تمام شد ووارد سال جدید شدیم در سال تحصیلی 86-87 نیز دوباره این کار را تکرار کردم .

والبته علاوه بر موارد بالا  سوالات دیگری از جمله « کدام کارگا ه را بیشتر از همه دوست داری ؟ چرا ؟ »

 مطرح نمودم و این مطالب در اختیار همه دانش آموزان قرار گرفت  و تعدای از دانش آموزان مطالب را برای من آوردند که قسمتهایی از آن ها را بیان میکنم .  در لابلای گفته های دانش آموزان که سرشار از محبت و صداقت است خیلی چیز یاد گرفتم و البته دانش آموزان خیلی از خواسته وکمبودها ونیاز های خود را بیان کردند که سعی دارم به حول وقوه الهی بتوانم به وظیفه ام به نحو احسن عمل کنم .